Piotrkowska 97

Narożna kamienica przy ulicy Piotrkowskiej 97 wybudowana została w 1873 roku według projektu Hilarego Majewskiego, na zlecenie Józefa Ludwiga, przedsiębiorcy z branży włókienniczej. Pierwotnie przy tej posesji stał murowany dom parterowy, który Ludwig postawił pod koniec lat 50. XIX wieku. Wraz z rozwojem przedsiębiorstwa, konieczne stały się jednak dalsze inwestycje. Do frontowej, dwupiętrowej kamienicy, dobudowana była oficyna, ciągnąca się wzdłuż ulicy Andrzeja (dziś Struga), w której mieściła się ręczna tkalnia. W latach 80. nieruchomość nabył Edward Lüngen, który zaadaptował pomieszczenia produkcyjne na cele mieszkalne i czerpał dochód z ich wynajmu. Nowy właściciel w kolejnych latach nadbudował również, niższą pierwotnie, oficynę od strony ulicy Andrzeja. Przy Piotrkowskiej 97 mieściło się wówczas wiele firm usługowych – m.in. atelier fotografii artystycznej, magazyny z odzieżą oraz znana cukiernia Michała Urlichsa, działająca od 1896 roku. Warto dodać, że lata później, na sąsiadującej działce, pod numerem 99 wyrosła neogotycka kamienica Szai Goldbluma. Najprawdopodobniej na początku lat 30. narożną kamienicę od Lüngena przejęli bracia Fryderyk i Gustaw Ignatowicz, przedsiębiorcy prowadzący m.in. handel delikatesami i artykułami kolonialnymi. To z ich inicjatywy dokonana została gruntowna przebudowa gmachu, w rezultacie której nabrał on – zgodnie z modnymi wówczas trendami – modernistycznego charakteru. Fasada została wygładzona, zniknęły balkony i zdobienia otworów okiennych, a spadzisty dach – zgodnie z kanonem modernistycznego budownictwa – zastąpiono dachem płaskim. Podcienie w narożniku budynku to efekt interwencji podjętych już po II wojnie światowej, obliczonych na upłynnienie ruchu pieszych na skrzyżowaniach Piotrkowskiej z kolejnymi przecznicami. Obecnie pod numerem 97 na Piotrkowskiej mieszczą się liczne sklepy, restauracja i pub oraz punkty usługowe.